روز جهانی کودک
گردآورندگان: لاله محمدی – مهدی آمیزش
امروز، شانزدهم مهرماه، جشنی است برای کودکان ایران. کودکانی که شانزده روز است که به مدرسه می‌روند، یا آن‌هایی که در حسرت میز و صندلی و مداد و پاک کن و کیف و کتاب مدرسه‌اند. روز جهانی کودک را تبریک می‌گوییم، گرچه این روز نه در همه‌ی جهان و نه برای همه‌ی کودکان جهان روز شادمانی و جشن است.
روز جهانی کودک طبق چندین روایت در تاریخ‌های مختلف در اقصانقاط دنیا شناخته و اجرا می‌شود. این روز که به روز همبستگی جهانی کودکان به منظور شناخت هر چه بیشتر هم و تبادل اعتقادات و دیدگاه‌های فرهنگی یکدیگر شناخته شده می‌بایست همچون روز جهانی زن ،روز جهانی کارگر و مناسبت‌های جهانی دیگر به رسمیت شناخته شود. درهمه‌ی کشورها یک روز به آن اختصاص داده شود. اما متاسفانه یکی از مبهم ترین روزها و مناسبتها ی جهانی میباشد .اینجاست که مفهوم جهانی بودن این روز مورد پرسش قرار می‌گیرد .
اولین سالهای روز کودک یا روز کودکی به سالهای 1867و 68 برمی‌گردد. برخی از کلیساها در امریکا اولین روزهای ماه ژوئن هر سال را به این روز اختصاص داده بودند.در سال 1904 نویسنده و فعال حقوق زنان و کودکان سوئدی،الن کی –Ellen key کتابی به نام «سده کودکی» نوشت که در آن ویژگیهای سده پیش رو را برای کودکان پیش بینی کرد. در این کتاب الن کی روی موضوع چگونگی روابط کودک و والدین و تاثیر تنبیه بدنی بر کودکان تاکید کرد. دیدگاههای او حول محور رعایت حقوق کودکان در مراکز آموزشی و خانواده که هرگونه تنبیه و آزار کودکان را رد میکرد میچرخید .
در ترکیه پایه گذاری روز کودک در تاریخ 1920روز تولد آتاتورک پدر ترکیه نوین در تاریخ 24 اوریل بود بطوریکه این روز دیگر پیرو آن فرهنگ مذهبی و کلیسایی نبود .
پس از برپایی نخستین کنفرانس در سوئیس به نام کنفرانس «ژنو» در سال 1925 که با حضور 54کشور تشکیل شد و از ایران نیز نماینده ای از چهره های اصلاحگرای دوره مشروطه به نام میرزا یحیی دولت آبادی شرکت داشت حمایت از کودکان و رسیدگی به نیازهای آنها بیشتر مورد توجه قرار گرفت .
پس از پایان جنگ جهانی دوم که هزاران کودک درگیر فقر ومعلولیت و گرسنگی و رنج شده و هزاران کودک بی سرپرست و بی پناه و بی دفااع در سراسر جهان دچار شدیدترین زخمهای روحی گشتند بار دیگر موضوع کودکان و مسئله امنیت و رفاه و آسایش آنان مطرح گردید و متعاقب آن «مجمع عمومی سازمان ملل متحد» به جهت سرپرستی از کودکان باقی مانده از جنگ در دسامبر ۱۹۴۶ «صندوق بین‌المللی اضطراری کودکان سازمان‌ملل» به عنوان یکی از ارگان‌های دائمی، شناخته شد. در سال ۱۹۴۹ در نشست سالانه «اتحادیه بین‌المللی دموکراتیک زنان» در پاریس، روز اول ژوئن به عنوان روز بین‌المللی کودک اعلام و در اتحاد جماهیر شوروی به عنوان روز جهانی کودک انتخاب شد. بعد از آن بسیاری از کشورها از جمله آذربایجان، بلاروس، ویتنام، رومانی، پرتغال و … اوکراین که جمعا ۴۹ کشور شدند به این جمع پیوسته و این روز را در تقویم‌های خود به ثبت رساندند. در ایران روز ۸ اکتبر مصادف با ۱۶ مهر و در هند، روز تولد «جواهر لعل نهرو» (۱۴ نوامبر) به عنوان روز کودک نام‌گذاری شد. پس از آن در سال ۱۹۵۹ «اعلامیه حقوق کودک» و در سال ۱۹۸۹ «کنوانسیون حقوق کودک» به تصویب رسید.
«پیمان‌نامه حقوق کودک» یک کنوانسیون بین‌المللی است که: حقوق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی کودکان را بیان می‌کند. دولت‌هایی که این معاهده را امضا کرده‌اند موظف به اجرای تمامی مفاد آن هستند، شکایت‌های راجع به آن، به «کمیته حقوق کودک ملل متحد» تسلیم می‌شود. این کنوانسیون در ۲۰ نوامبر ۱۹۸۹ مورد تائید «مجمع عمومی سازمان ملل متحد» قرار گرفت و از ۲ سپتامبر ۱۹۹۰ لازم‌الاجرا شد. تاکنون ۱۹۳ کشور این سند را امضا کرده و در ۱۴۰ کشور اجرا می‌شود. کودکان در روز جهانی کودک می‌خواهند این تضاد را یادآور شوند، در حالی که سالانه هزینه‌های غیرقابل تصوری صرف تولید انواع سلاح‌های هسته‌ای و غیر هسته‌ای می‌شود، کودکان بسیاری از گرسنگی، عدم امکانات بهداشتی، سوء تغذیه و … می‌میرند. طبق آمار «سازمان بهداشت جهانی» سالانه سه میلیون کودک زیر پنج سال به خاطر گرسنگی مفرط می میرند. همزمان این آمار نشان می دهد که ۲۵ درصد کل کودکان نیز به دلیل تغذیه نادرست، رشد مناسب ندارند. آثار دیرپای گرسنگی، فقر و مسکنت بر کودکان بسیار بیشتر از آن چیزی است که تاکنون تصور می شد.
بنابر اين مجمع عمومي سازمان ملل؛ اين اعلاميه حقوق کودک را با اين هدف که ايام کودکی توأم با خوشبختی بوده و از حقوق و آزادي‌هايی که درپی خواهد آمد بخاطر خود وجامعه‌اش بهره‌مند شود، رسماً به آگاهی عمومی مي‌رساند و از پدران ومادران و زنان ومردان بعنوان افراد جامعه، سازمان‌های داوطلب، مقامات محلی و دولت‌ها خواستاراست تا اين حقوق را به رسميت شناخته و درجهت رعايت اين حقوق ازطريق قوانين وساير تمهيداتی که به تدريج و با توجه به ۴ اصل که در « اعلاميه جهانی حقوق کودک مصوب اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد بيستم نوامبر ۱۹۵۹» تدبیر گردیدند، اهتمام ورزند.
ایران، پیمان‌‌نامه جهانی حقوق کودک را در تاریخ ۱۴ شهریور ماه ۱۳۷۰ (سپتامبر ۵، ۱۹۹۱) امضاء کرد و مجلس در اول اسفند ماه سال ۱۳۷۲ (فوریه ۲۰، ۱۹۹۴) آن را به تصویب رساند. اما بعد از امضای آن در جایی می‌گوید: «دولت جمهوری اسلامی ایران این حق را برای خود محفوظ می‌‌داند که مفاد یا بندهایی از پیمان‌‌نامه را که در تعارض با قوانین اسلامی و قوانین داخلی باشد، به اجرا در نیاورد». که این امر برای تمامی کشورها صدق میکند. دیریست که در افغانستان، عراق، سوریه، فلسطین، ایران و … کودکان مورد شدیدترین استثمارها از سوی دولت‌ها قرار میگیرند، هنوز جسم و جان میلیون‌ها کودک زیر فشار کار فرسوده می‌شود، فرصت کودکی کردن و رشد بهنجار از بسیاری کودکان که ناخواسته وارد بازار کار و مورد استثمار جامعه سرمایه‌داری قرار می‌گیرند، دریغ می‌گردد، علی‌رغم تمامی این تلاش‌ها و تمهیدات از جانب سازمان بین‌الملل بالاخص یونیسف، همچنان اولین قربانیان جنگ، فقر، گرسنگی و اعتیاد در جهان کودکان هستند، این کودکان هستند که همچنان به دلیل عدم بهداشت و درمان مناسب و محرومیت از تحصیل و آموزش مناسب آسیب‌های جبران ناپذیری می‌بینند. بهره کشی از کودکان در جوامع سرمایه‌داری و مذهبی مقوله تازه‌ای نیست. آسیب‌های جبران ناپذیر کار کودکان و کودکانی که وارد بازار تجارت اسلحه، مواد مخدر و سکس می‌شوند نیز مقوله‌ی دردناکی‌ست که باید از جانب دولت ها و دولت‌مردان مدعیِ حقوق بشر و حقوق کودکان مورد رسیدگی قرار بگیرند. بر اساس ماده یک حقوق کودک، کودک به هر انسان کمتر از 18 سال گفته می‌شود، در حالی که همچنان شاهد اعدام کودکان زیر 18 سال در برخی کشورها بخصوص ایران هستیم.
باشد که روز جهانی کودک بهانهای شود برای اتحادی جهانی به سوی پایان دادن به تراژدی کودکان و رویای کودکی به جهان تمام کودکان بازگردد.

منتشر شده در «رادیو کوچه»11

نوشته‌شده در به‌دست redashtray | دیدگاهی بنویسید

کودکانِ کشاورز؛ قربانی پس مانده‌های فئودالیسم در عصر مدرن

Image

همان‌طور که در ادوار گذشته، انسان‌ها برای تامین مایحتاج خود بر روی زمین‌های کشاورزی  مشغول به امر تولید و کار می‌شدند، امروزه نیز دهقانان یا به عبارتی کشاورزان جزئی جدا نشدنی از صنعت تولید مواد غذایی به شمار می‌آیند، در این بین، خانواده‌هایی که در مزارع مشغول هستند، کارِ کودکان به صورت مرسوم در فصل‌های کاشت و برداشت در بین تمامی اقشار کشاورزی متاسفانه امری عادی تلقی می‌شود. البته که در جوامع امروزی، به علت افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش مصرف مواد غذایی، به‌ویژه محصولات کشاورزی، کشاورزان را بر آن داشته که میزان محصولات خود را افزایش دهند، با وجود این‌که در بیشتر مناطق محصولات با ماشین‌آلات برداشت می‌شود، اما تا زمانی که سود و منفعت درمیان باشد، آن عده از کشاورزان که توان مالی استفاده از ابزار مکانیکی برای برداشت را ندارند، بالاجبار به صورت خانوادگی بر روی زمین‌های خود مشغول کار شده و با زنان و کودکان به کاشت و برداشت می‌پردازند. این دسته از کشاورزان درجوامع سرمایه‌داریِ نوین هم‌چون بَرده، برروی زمین‌های خود کار کرده و محصولات خود را به نازل‌ترین قیمت‌ها در بازار به دلال‌های کالا، آن هم برای امرار معاش حداقلی به فروش می‌رسانند.

در این بین می‌توان از جامعه‌ی سرمايه‌داری به عنوان نوعی از حکومت یاد کرد که با اجازه‌ی دولت و برای اعمال قدرت اقتصادی که از سوی نقش‌آفرینانِ غيرِ حکومتی شکل می‌گيرد و تابع مجموعه‌ای از قوانين و مقررات می‌باشد. بر اساس چنين تعريفی، سرمايه‌داری به تفويض قدرت از سوی دولت به نقش‌آفرينان اقتصادی بستگی داشته و نیز به قدرتِ مستبدانه‌ی دولت برای طراحی، نظارت و در نهایت به اجرا گذاشتن نحوه‌ی تنظيم بازار وابسته است. کودکان نیز در این بین نقش مهمی را در برآورده ساختنِ نیازهای جامعه‌ی سرمایه‌داری ایفا می‌کنند، اینان کارگرانی ارزان هستند که صدایشان به هیچ‌جا نمی‌رسد، کودکانِ کشاورز که در مزارع به صورت مرسوم و خانوادگی مشغول کاشت و برداشت هستند، جدای از سمومی که در کاشت محصولات استفاده شده و باعث امراضی در دراز مدت برایشان خواهد بود، سود و منفعتِ به‌سزایی را نه برای خود که برای این طبقه حاصل می‌کنند. در جامعه‌ی سرمایه‌داری می‌توان به این نحو اعلام کرد: اگر اقتصادِ طبیعیِ بسته، وجه مشخصه‌ی فئودالیسم است، تولیدِ کالائیِ گسترده و در اوجِ تکامل، وجه مشخصه‌ی سرمایه‌داری است. تولید کالائیِ ساده  که در فرماسیونِ فئودالیسم نیز هست، بهره‌برداری از کار کودکان در این بین بیش از هر چیز برای طبقه سرمایه منفعت داشته و به هر نحو ممکن می‌توان آن‌ها را مورد شدیدترین استثمارها قرار داد.

به طور کلی نمی‌توان سرمایه‌داری و ایفای نقش آن را در دولت حاکم ذکر کرد، اما می‌توان به این نحو اعلام کرد که: «سرمایه‌داری یک رابطه‌‌ی اقتصادی است و با فئودالیسم که خود نوعی ارتباطِ اقتصادی است سازگاری ندارد.» از این رو «سرمایه و قدرت» در ایران که سرمایه‌داریِ مالی و تجاری برقرار است، این کشاورزان و دهقانان هستند که مورد بیش‌ترین استثمار از سوی این حاکمان قرار می‌گیرند و به طبع همین امر اولین ضربه بر جسم و جان کودکان این دهقانان وارد می‌شود، کودکان این دسته غالباً به جای رفتن به مدرسه باید هم‌پایِ پدر، مادر، خواهر و سایر اقوامِ خود بر روی زمین‌های خود کار کنند، تا در نهایت محصولات خود را بالاجبار و زیرِ قیمتِ واقعی به اربابان به فروش برسانند که اگر مجبوراً محصولات را به قیمت اعلامی سرمایه ندهند محصولات اینان از بین رفته و این چرخه روزانه ادامه دارد.

از این رو می‌توان به این نحو اعلام کرد که: کارِ کودکان نه تنها در کشاورزی، بلکه تا زمانی که «قدرت و سرمایه» در جوامع حکم‌فرما باشد نیز وجود خواهد داشت، همان‌طور که هزاران سال پیش، بعد از فروپاشی جامعه‌ی برده‌داری و به روی کار آمدنِ نظام فئودالی، کشاورزان برای این‌که بتوانند بر روز زمین‌های خود کار کرده و نیاز غذایی خود را برطرف کنند باید تحت لقای اربابان خود، بر روی زمین‌های خود کار و گاهاً به فروش می‌رسیدند، که این اتفاق امروزه نیز به نوعی دیگر در حال وقوع است، کشاورزان نیروی کار خود و خانواده‌ی خود را به اربابان «سرمایه و قدرت» به فروش می‌رسانند، جسم و جان کودکان کشاورز مورد تجاوز از سوی جامعه‌ی سرمایه‌داری قرار می گیرد و نیروی کار کودکان برای منفعت هرچه بیشتر سرمایه به شکل بی‌رحمانه‌ای به فروش می‌رسد.

منابع:

1-     ریشه‌های سرمایه‌داری نوین «بروس اسکات»

2-     کاپیتال – جلد اول «کارل مارکس»

3-     ویکیپدیا

 برای وارد شدن به لینک اصلی مطلب اینجا کلیک کنید

نوشته‌شده در عمومی | دیدگاهی بنویسید

از هر پنج کودک يکی به مدرسه نمی رود

جرس: به گفته يک فعال حقوق کودکان، ۲۲ درصد از کودکان کشور به مدرسه نمي‌روند.
به گزارش ايسنا، فرشيد يزدانی با اشاره به پيمان‌نامه جهانی حقوق کودک که براساس آن هر فرد زير ۱۸ سال کودک محسوب مي‌شود، اظهار کرد: مجموع کودکان در سن مدرسه در سال‌جاری ۱۴ ميليون و ۷۰۰ هزار نفر هستند که مطابق آخرين آمار اعلام شده توسط آموزش‌وپرورش، حدود ۱۱ ميليون و ۶۰۰ هزار نفر از اين تعداد در مدارس ثبت‌نام کرده‌اند. وی با بيان اينکه ما‌به‌التفاوت تعداد کودکان در سن مدرسه نسبت به کودکانی که در مدارس ثبت‌نام
کرده‌اند، کودکان خارج از چرخه تحصيل را تشکيل مي‌دهند، اظهار کرد: بر اساس اين آمار، سه ميليون و يکصد هزار کودک خارج از چرخه تحصيل قرار دارند بنابراين مي‌توان گفت که ۲۲ درصد از کودکان به مدرسه نمي‌روند.
يزدانی با اشاره به الگوی کودکان خارج از چرخه تحصيل سال ۸۵ که از ميان سه ميليون و ۶۰۰ هزار کودک خارج از چرخه تحصيل يک ميليون و ۷۰۰ هزار نفرشان کودکان کار بودند، گفت: طبق اين الگو مي‌توان برآورد کرد که در سال ۹۱ از ميان سه ميليون و يکصد هزار کودک خارج از چرخه تحصيل، يک ميليون و ۵۰۰ هزار کودک کار در کشور وجود دارد.

نوشته‌شده در عمومی | دیدگاهی بنویسید

کودکان زخمی فریاد می کشند؛ بررسی تحلیلی کودک آزاری درایران

طی چند ماه گذشته، موارد مختلفی از کودک آزاری در ایران علنی و اخبار اش به رسانه ها کشیده شد، اخبار هولناکی که خشم و درد کاربران شبکه های اجتماعی را برانگیخت.
چه عواملی میتواند باعث کودک آزاری شوند:
اعتیاد، اختلال روانی، قوانین موجود(جو حاکم بر جامعه)، تورم (مشکلات اقتصادی).
قبل از بررسی عوامل کودک آزاری به چند نمونه اشاره میکنیم:
۱- باربد سه ساله: پدر وی اعتیاد به شیشه دارد، همسر وی به همراه باربد ۳ ساله به قصد جدایی به خانه پدری وی پناه میبرد، پدر باربد در پی تهدیدی که کرده بود به زور وارد خانه پدری وی میشود و ظرف بنزین را روی باربد ۳ساله خالی کرده و وی را به آتش می کشد که در پی این اتفاق این کودک دچار ۷۰% سوختگی میشود.
۲- نیما چهار ساله: چشم کبود، آلت تناسلی سوخته و قسمتی از پوست سر وی در پی این کودک آزاری کنده شده بود، دادستان تهران دستور بازداشت پدر و مادر نیما را صادر و او را موقتاً به شیرخوارگاه آمنه سپرد.
۳- هانیه ۸ ساله: چندی قبل از اتفاق مربوط به نیما در یکی از مناطق جنوب شهر تهران اهالی یک محله صدای ناله یک کودکی را به مدت تقریباً زیادی شنیده و در نهایت با پلیس تماس گرفته و بعد از مدتی مددکاران به خانه آنها رفته و شاهد این امر گشته که ناپدری وی در حال کتک زدن او بوده و مادر هانیه که اعتیاد نیز دارد فقط در حال مشاهده و هیچ دخالتی نمی کند که پس از تحقیقات مشخص گردید که کودک را به اجبار به تکدیگری وادار میکردند.
آیا باید به این تیتر ها با دید شک نگاه کرد؟ برای نگارنده که تا چندی پیش بدین گون بود.
– تیتر یک: دختری پنج ساله توسط مادرش خفه شد…!!!
– تیتر دو: طالبان یک کودک ۸ساله را به دار آویخت…!!!
– تیتر سه: ۵سال تجاوز به یک کودک ۱۴ ساله مشهدی توسط پدر وی و اقدام به قتل وی توسط هول دادن او به زیر اتوبوس…!!!
– تیتر چهار: دو کودک خردسال (محمد پوریا و پارسا) در دو حادثه جداگانه روز چهارشنبه ۲۹ تیر ماه در بیمارستان تسلیم مرگ شدند…
مادر پارسا و مرد مورد علاقه وی به اتهام کودک آزاری در زندان به سر می برند، پدر محمد پوریا نیز در بازداشت است و تحقیقات از این ۳ متهم همچنان ادامه دارد.
کودک آزاری های موجود دقیقاً در دوره ای شدت یافته که دامنه اعتراضات خیابانی یعنی تقابل محکومین و حاکمیت به شدت افول یافته است، سرمنشاء تمام این اتفاقات دقیقاً به بیکاری، فقر اقتصادی ناشی از نظام هیرارشیک طبقاتی ای که منشاء در آن سرمایه و پول است  باز می گردد، قضات در حالی حکم به بازداشت کودک آزاران می دهند که گویا ایشان (کودک آزاران) تا چندی پیش در آزادی کامل به سر برده و در آن شکل اجتماعی یافته اند و خود محکومین دستگاهی نبوده اند که ایشان (قضات)، نقشی در استقرار آن برای حفظ نظم موجود مناسبات سرمایه دارانه، که کودک آزاری یکی از نمود های آن است نداشته اند.
در این میان رسانه های نظام سرمایه داری حمهوری اسلامی در حالی به تبلیغ چند همسری پرداخته که هیچ گونه برنامه و حتی پخش اخبار مربوط به کودک آزاری های موجود در جامعه ندارند، این امر بدین سبب بوده که کارکرد رسانه های عمومی نه در نفع عموم که در ضدیت با آن برای تحمیق افکار عمومی و به جهت تامین منافع حاکمین دولتی و اقتصادی مداوماً چرخش می کند. رسانه های نظام آگاهانه در جهت رفع این درد اجتماعی گام برنداشته، چرا که خود به خوبی آگاه اند که آزار کودکان ناچاراً تولید و بازتولید نظام سرمایه داری اربابان آنها بوده و با تبلیغات فرهنگی ای که در تضاد با سرمایه می باشد و برای صدا و سیما نامقدور، نمی توان دردی را دوا کرد.
آمارها نشان میدهد که بیش از که بیش از ۹۰ درصد کودک آزاری ها در مناطق جنوب شهری و در خانه های کوچک مستاجری اتفاق می افتد، کودکانی که مورد خشونت قرار میگیرند متعلق به طبقات اجتماعی محروم و اقتصادی زحمتکشانی هستند که خود مدام تحت ستم زیست می کنند.
کودک آزاران می‌توانند از میان تمامی‌ گروه‌های اقتصادی، اجتماعی و نژادی باشند و هر چند این آزارگران در تمامی طبقات اعم از پردرآمد و کم درآمد دیده می‌شوند، اما کودک‌آزاری در میان گروه‌های کم درآمد به دلیل محدودیت امکانات برای دفاع و حمایت از کودکان بیشتر صورت می‌گیرد. فقر و نابرابری در سال‌های اخیر در ایران روندی رو به افزایش داشته و تصویری که از فقر در ایران ارائه می‌دهد ما را به این نتیجه می‌رساند که سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی دولت سرمایه داری، روز به روز دامنه فقر را گسترده تر و آینده کودکان‌مان را مبهم‌تر می‌کند.
 آسیب‌های اجتماعی به دلیل افزایش تورم در سال های اخیر به مراتب بدتر شده است. (دراین بین سایت خبرگذاری مهر چندی پیش آمده و تعداد کودکان کار، که به صورت رسمی در حال کار هستند را ۶۰۰ هزار نفر اعلام کرده و گفت : در حالی حداقل ۶۰۰ هزار کودک در کشور به جای مدرسه و تحصیل راهی بازار کار شده‌اند که هر یک به تنهایی در معرض انواع سوء استفاده‌ها از خانواده گرفته تا سودجویان قرار دارند. بر اساس آمارهای موجود، هم اکنون ۳۸۰ هزار کودک ۱۰ تا ۱۴ ساله در سراسر کشور به صورت ثابت مشغول به کار هستند و حدود ۳۶۰ هزار کودک نیز به عنوان کارگر فصلی فعالیت دارند. در واقع ۶۰۰ هزار کودک رسما در ایران کار می‌کنند.فقر مالی خانواده‌ها، عدم تعادل اقتصادی و رشد ناکافی اقتصادی در کنار عدم برخورداری مناسب از توزیع ثروت‌ها؛ از دلایل عمده بروز پدیده‌های ناهنجار اجتماعی از جمله کار کودک است.علاوه بر آسیب‌ها و صدمات فراوان روانی و جسمی که از ناحیه فعالیتهای حرفه‌ای و به ویژه اشکال دشوار کار به کودکان کارگر وارد می‌شود، به دلیل ممنوع بودن اشتغال به موجب قوانین و مقررات موجود، از شمول مفاد قوانین کار و تامین اجتماعی نیز خارج هستند.  این آمار در حالی منتشر می شود که بی شک هزاران کودک نیز به صورت غیر رسمی در کشور به فعالیت اقتصادی می پردازد).
شیوع کودک‌آزاری در میان خانواده‌های فقیر بیش از خانواده‌های متوسط رو به بالا است. میلیون ها شهروند ایرانی هر شب با شکمی گرسنه سر بر بالین می‌گذارند و باز نتایج تحقیق نشان می‌دهد اگر زنان در گذشته به خاطر فقر و استیصال تن‌فروشی می‌کردند امروزه علاوه بر این نکته زنان به دلیل طبعات ناشی از نابرابری‌ها تن فروشی می‌کنند. بنابراین اثرات نابرابری را نباید دست کم بگیریم، زیرا همین نابرابری های اجتماعی و فشارهایی که بر آنان می گذارد، در نهایت به خشونت علیه کودکانشان می شود.
کودک‌آزاری از جمله موضوعاتی است که می‌تواند، آثار سویی در بزرگسالی برای کودک به همراه داشته باشد، شایع ترین سن ارجاع دختران آزار دیده ی جنسی ۱۱ تا ۱۵ سال است و پسران ۶ تا ۱۰ سال. اغلب موارد کودک آزاری که خبر آنها به روزنامه ها کشیده شده است (موارد حاد) در محیط خانه رخ داده و بیشترین گروه سنی را کودکان ۵ تا ۹ سال و سپس گروه ۱۰ تا ۱۴ سال تشکیل میدهند که دختران بیشترین آزار دیدگان و بیشترین آزار دهندگان پدران بوده اند، سنین این کودکان آنچنان که مشاهده میشود اغلب بین ۲ تا ۵ سال است.
حال می رسیم به مقوله ی کودک آزاری، کودک آزاری چیست و به چه رفتارهایی کودک آزاری می گوییم ؟
– کودکان به عات ویژگیهایی که از نظر سنی دارند ، بسیار آسیب پذیر هستند و نیاز به حمایت و مراقبت وما دارند. اما گاهی بزرگسالان به دلایل مختلف به جای حمایت و مواظبت از کودکان انان را مورد آزار قرار می دهند . کودک آزاری شامل رفتارهایی است که توسط افراد دیگر خصوصا ً بزرگسالان نسبت به کودکان انجام می گیرد و به نوعی به سلامت جسمی و روانی کودکان آسیب می رساند .( رفتارهایی که به صورت تصادفی انجام می شوند کودک آزاری به حساب نمی آیند . مانند اینکه کودکی به علت تصادف با اتومبیل دچار نقص جسمی شود) .
– کودک آزاری چگونه صورت میگیرد؟ کودکان به صورت های مختلفی مورد مورد آزار قرار میگیرند.
۱- کودک آزاری جسمی.
۲- کودک آزاری رفتاری
۳- بی توجهی و غفلت
۴- سوء استفاده : یعنی استفاده از کودکان در ارتباط با مواد مخدر ، واداشتن آنها به کارهای دشوار ، سوء استفاده جنسی به صورت های مختلف و…
– چه عامل یا عواملی باعث همچین رفتار هایی میشود ؟
۱- نا آگاهی والدین ؟
۲- مشکلات اقتصادی ؟
۳- اعتیاد ؟
۴- بیماری های روانی ؟
۵- مشکلات خانوادگی ؟
۶- مشکلات مدرسه ؟
( هرکدام از این ها مستلزم مقاله و کتابی جداگانه می باشد )
– حال چگونه میتوانیم کودک آزاری را کاهش دهیم ؟
۱- کودکان را بهتر بشناسیم
۲- علت کودک آزاری را بشناسیم
۳- از دیگران کمک بگیریم
۴- آرامش خود را حفظ کنیم
کودکی دوران رشد و شکل گیری شخصیت است. انواع کودک آزاری در پایان سال های حساس و مهم، به رشد و سلامت آنان آسیب های جدی می رساند. کودکان آزار دیده در همه جنبه های رشد جسمی، ذهنی، روانی و اجتماعی با مشکلات و نارسایی های فراوانی روبرو خواهند شد. بررسی های انجام شده نشان می دهد بسیاری از کودکانی که در دوران کودکی قربانی آزار و بدرفتاری بوده اند، در بزرگسالی خود به آزار کودکان پرداخته اند و این بزرگترین زیان کودک آزاری است که سبب تداوم آن می شود .
نمیخواهم بگویم پیش گیری بهتر از درمان است ولی برای پیش گیری از کودک آزاری میتوانیم از راهکارهای زیر استفاده کنیم:
۱- توجه به تنظیم خانواده و تعداد مناسب فرزندان.
۲- افزایش آگاهی در زمینه پرورش فرزندان و شیوه های مناسب رفتار با آنان .
۳- دقت در ازدواج و تشکیل خانواده ، خودداری از ازدواج های تحمیلی ، ناشناخته ، شتابزده و ازدواج در سنین پایین .
۴- پذیرش مسئولیت و انجام وظایف خود به عنوان پدر ، مادر ، سرپرست و… نسبت به کودکان .
۵- آشنایی با حقوق و نیازهای اساسی کودکان .
۶- توجه به سلامت جسمی و روانی خود و کاهش فشارهای عصبی و مشکلات رفتاری خود که سب کودک آزاری می شود .
۷- تقویت روحیه کمک گرفتن هنگام برخورد با مشکلات و آشنایی با مراکز حمایتی، امداد در مورد کودکان و خانواده ها.
۸- آشنایی با جمعیت های دفاع از حقوق کودکان.
موارد کودک آزادی که در چند ماه اخیر در رسانه های فارسی زبان منتشر شده نه اولین بوده و نه آخرین، اما امیدوارم روزی شرایط جامعه به سمتی جهش پیدا کند گه دیگر شاهد این گونه رفتارهای غیر انسانی با کودکان نباشیم، هیچ کودکی توسط جامعه یا خانواده آزار نبیند، به کار مجبور نشود و نباشد تا بتواند به نیازهای آموزشی، پرورشی و و ضرورت های زیبای کودکی خود برسد.
نوشته‌شده در مقاله, کودکان | برچسب‌خورده با , | دیدگاهی بنویسید

بررسی خطرات کار کودکان در کشاورزی

سالیان سال است که انسان برای تأمین مایحتاج خود از طبیعت استفاده میکند. استفاده از زمین های قابل کشت و پرورش گیاهان مختلف جهت مصارف روزمره از جمله کارها به کشاورزی شهرت یافته. اما از آن زمان تا کنون و با افزایش نیاز بشر به غذا اهمیت کشاورزی و نقش آن در حیات بشریت بسیاربا اهمیت گشته است. کشاورزی امروزی با ابزار و ماشین آلات جدید، انواع کودها و سموم به جای استفاده از گاوآهن و حیوانات همراه است که به سمت تولید انبوه مواد خوراکی در حرکت است. در این میان کشورهای درحال توسعه چون کشورهای آسیایی از جمله ایران، همچنان به جای کشاورزی صنعتی و استفاده از متخصصین، به صورت سنتی و خانوادگی و از روی تجربه اداره می شود. این امر به وجود درصد بالای کودکان و زنان در مزارع و باغات به سان کارگران منجر می شود که نتیجه آن وجود خطرات کوتاه و بلندمدتی است که هر لحظه جانشان را تهدید می کند. در ایران ما کار در مزارع بر طبق سنت برای کودکان امری عادی و حتی قابل تقدیر و ستایش تلقی می گردد. این در حالیست که با توجه و با درک وجود  خطرات مختلف در صنعت کشاورزی چندی قبل از سوی سازمان های غیردولتی فعال در زمینه حقوق کودک به سال ممنوعیت کار کودکان در کشاورزی رفته .هرچند هنوز کودکانی هستند که چه مستقیم ویا غیر مستقیم در مزارع مشغول به کار هستند. به همین جهت آنچه در پی آورده می شود فقط خطرات ناشی از استفاده از سموم را به عنوان یکی از مهم ترین عوامل مرگ و میر، معلولیت و نیز مسمویت در بین کشاورزان نشان می دهد که با توجه به استفاده بی رویه و بدون آگاهی مناسب و آموزش دربین کارگران مزرعه است که از درجه اهمیت فراوانی برخوردار است. خطرات ناشی از استفاده ناآگاهانه از دستگاه های مورد استفاده، بی دقتی در کار با ماشین آلاتی نظیر تراکتورها، خطرات وجود سیلوها، بیماری های موجود بین انسان و دام و طیور (به عنوان نمونه آنفولانزای مرغی)، بیماری های ناشی از تماس مداوم با خاک، قرارگیری در معرض مداوم آفتاب، وجود کارهای سخت و طاقت فرسا که به آسیب های جسمانی زیادی منجر گشته و در نهایت مساله بی سوادی و دوری و محروم ماندن از تحصیل (با توجه به اینکه بیش از 80% کشاورزان ایرانی کم سواد و یا بی سواد هستند و به همین سبب نگاه مناسبی به تحصیل کودکان خود را تا مقاطع بالای تحصیلی حتی مقاطع متوسطه بالاخص برای دختران را ندارند) و … هر کدام به تنهایی می تواند موضوع مقالات متعددی در مراقبت و تأمل بیشتر نسبت به کار کودکان در کشاورزی گردد. در این قسمت به مساله ی خطرات سموم اشاره می کنیم تا شاید آنچه را که در صنایع کشاورزی کودکان را تهدید می کند بیشتر بشناسیم.

در طي پنجاه سال گذشته، آفتكش ها جزء ضروري دنياي كشاورزي بوده اند. گرچه تقاضا براي توليد و توزيع آفتكش كه باعث افزايش بهبود كيفيت و كارايي كشاورزي مي شود محرز است، ولي احتمال بكارگيري نابجا و غير معقول، بسيار زياد مي باشد. يكي از مهمترين نكات سازمان بهداشت جهاني، مسئله آفتكش ها مي باشد. افزايش جمعيت و بدنبال آن افزايش مصرف مواد غذايي، بويژه محصولات كشاورزي، كشاورزان را بر آن داشته است كه ميزان محصولات خود را افزايش دهند. افزايش كشت محصولات متعاقبا افزايش سموم آفتكش را به همراه داشته است. به دليل بي توجهي كشاورزان در مصرف سموم، ريزشهاي جوي و چندين عامل ديگر سموم كشاورزي وارد آب رودخانه ها و درياها مي شوند. در اين خصوص افزايش آگاهي متخصصين و به طور كلي عموم مردم از خطرات ناشي از تماس كوتاه مدت و دراز مدت، شامل سرطانزايي، بيماريهاي سيستم عصبي ، تنفسي و زادآوري و … توجه ها را به را به خود جلب نموده است.

*سالانه 8000 كودك زير 15 سال به تومور مغزی و سرطان خون مبتلا مي شوند و كودكاني كه والدينشان در محيطي كار مي كنند كه با سموم سر و كار دارند احتمال بروز سرطان خون و سرطان NHL بيشتر است.

كشاورزاني كه در محيط كارشان از سموم آلاكلر استفاده مي كنند 50 درصد بيشتر از ساير افراد احتمال بروز سرطان روده را دارند و اين سابقه كاربرد اگر 5 سال و يا بيشتر باشد احتمال بروز سرطان روده 5 برابر بيشتر از ساير افراد است. تومورهاي سيستم عصبي مركزي از جمله سرطانهايي است كه اخيرا شيوع آن 50 تا 100 درصد افزايش داشته است. تحقيقات نشان داده است كه احتمال بروز اين نوع سرطان در كشاورزان نسبت به ساير مشاغل در بالاترين نقطه وجود دارد.

*كودكاني كه در هنگام رشد مغزی در معرض غلظت خيلي كم سموم قرار دارند صدمات ثابت و پايداري در اعمال و و ساختار مغز آن ها اِيجاد مي شود. بررسي هاي به عمل آمده در مكزيك روي كودكاني كه در معرض سموم بودند نشان داد كه انواعي از تاخيرات و كاستي ها در نمو مغز اين كودكان در مقايسه با ساير هم نوعان خود وجود دارد. همچنين ضعف هايي در نيروي فيزيكي ، تطابق طبيعي دست و چشم و حافظه كوتاه مدت در اين كودكان قابل مشاهده بود.

تحقيقات انجام شده در كاليفرنيا و مينسوتا نشان داد در كودكاني كه والدينشان كار كشاورزي دارند 60 درصد احتمال بروز ناقص الخلقگي بيشتر است و براي كودكاني كه در مزارع زندگي مي كنند 4/2 برابر ساير افراد است.

* کودکان زير ۶ سال به دلیل زير بیشتر از افراد بزرگسال در معرض خطر مسموميت حاد و مزمن سموم دفع آفات قرار دارند:

۱- سطح بدن آنها در مقايسه با کل بدن بيشتر است و در نتيجه بيشتر در معرض تماس با سموم هستند ۲- در مقایسه با بزرگسالان ميزان غذای بيشتری به بدن آن ها وارد می شود و لذا سم بیشتری نیز به بدن وارد می گردد ۳- تا قبل از ۶ سالگی نوعی آنزيم خاص که باعث تجزيه سموم می شود در بدن کودکان وجود ندارد.

به هرحال و با توجه به اینکه در ایران آمار مشخصی از اینگونه آسیب ها وجود  ندارد و تآمل در موارد ذکر شده در بالا بایسته است کارشناسان و مسئولین امر به طور جدی نسبت به کارِ کودکانِ کشاورز بررسی لازم را به عمل آورده و هرچه زودتر اقدام به لغو کار کودکان بالاخص کارکودکان در کشاورزی حرکتی صورت دهید. بدیهی است این گونه آسیب ها را باید هرچه سریعتر به کشاورزان و خانواده هایشان اطلاع رسانی کرده و آموزش داد تا در بکارگیری کودکان خود در فعالیت های کشاورزی دشوار تجدیدنظر نموده و آنان را بیشتر به سوادآموزی ترغیب نمایند.

*دکتر بهرام تفقدی نیا -حشره شناس

نوشته‌شده در مقاله, کودکان | 6 دیدگاه

استثمارازنوع بهمن دولی

استثمارازنوع بهمن دولی
– چرا خیلی ها از این سیگار استفاده میکنن ؟
1.به خاطر ارزون بودنش ؟
2.همه جا پیدا میشه یا اینکه خیلی سیگار خوبیه ؟
1.تو ارزون بودنش که هیچ شکی نیست وکسایی مثل من که پول خرید سیگار 2000 تومنی رو ندارن سیگار مناسبیه البته از حق نگذریم کلا بهمن چه کوچیک، بلند، پاکتی، سفید و … انسافا سیگار خوبیه خیلی هم طرف دار داره مخصوصا بین کسانی که من میشناسم.
2.همه جاهم پیدا میشه تو هر خراب شده ایی بری این سیگار رو داره و کسایی که این سیگاررو میکشن هیچ وقت نگران پیدا کردنش نیستن اما مثلا سیگار مریت یا چه بدونم کمل یا اسپرینگ واتر و … تو همه جا پیدا نمیشه اینم از خوبی های بهمنه.
حالا بریم سر استثماراز نوع بهمن دولی، از اونجایی که کارگرای ما موقع کار حتی وقت سر خاروندن هم ندارن این سیگار، سیگار مناسبیه چون تا 3بشماری تموم میشه و کارگرای عزیز ما در هر لحظه ایی که وقت خالی پیدا کنن میتونن زود یه نخ سیگار روشن کنن و حالشو ببرن.
این کاملا صحت داره چون یکی از دوستام(یاشار) همین امروز طی صحبت تلفنی که باهم داشتیم قضیه امروز خودش رو که باز برمیگرده به همین بهمن برام تعریف کرد، گفت یه کارگر تقریبا 55 یا 60 ساله توی کارخونشون داشته بهمن کوچیک(همون دولی خودمون) میکشیده و به اینم پیشنهاد کرده که از این سیگار استفاده کنه چون خیلی زود تموم میشه وقتی این داستان رو برام تعریف کرد تقریبا 10دقیقه پشت خط داشتیم باهم میخندیدیم.
در این مورد یعنی بهمن از هرنوعش مخصوصا کوچیک(دولی) هر نظری، انتقادی، بندی، تبصره ایی چیزی دارید بدید میخوام نظر همه رو بدونم.

نوشته‌شده در عمومی | 5 دیدگاه